RECENZJA

Recenzować to przedstawić, omówić, ocenić

Tę formę wypowiedzi już pisaliśmy. Zdawaliście relację i ocenialiście przedstawienie. Nie jest ona trudna. Umiecie wypowiadać się na różne tematy i tutaj tę umiejętność należy wykorzystać. Przeczytajcie uważnie!

1. Początek sprawozdawczy - przedstaw książkę

Autorem utworu jest...

Utwór został napisany w....

Należy do gatunku....

Opowiada o .....

Poznajemy dzieje....

Główny wątek dotyczy...

Podejmuje ważne problemy....

2. Omówienie świata przedstawionego

Akcja dzieje się...

Wydarzenia toczą się głównie w ....

Główni bohaterowie to....Główny bohater to... Zajmuje się ....(krótko o bohaterze, co o nim wiemy, czym się zajmuje,  przedstawić jego losy)

3. Opinia

WADY i ZALETY

Utwór przeniósł mnie do tajemniczego świata.....

Pomaga zrozumieć.....

Podoba mi się...

Zauroczył mnie.....

Urzekło mnie .....

Nie podoba mi się, ponieważ...

Nie przekonuje mnie, ponieważ...

(po prostu, oceń, napisz, co sądzisz o książce, o bohaterze, o podejmowanych problemach)

Zwróć uwagę,  opisuje się tak samo, najpierw trzeba to przedstawić, potem opisać, a na końcu ocenić. Pisz w 1 osobie, od siebie, pisz o sowich emocjach.

 

 

Przykład recenzji napisanej przez ósmoklasistkę z ...nieważne. Warto przeczytać. Akapitów nie mogłam zaznaczyć, ale można się domyślić, gdzie one są.

Uwielbiam czytać. W moim domu stoi wielka biblioteka,  w której znajduje się wiele książek. Z miesiąca na miesiąc, z roku na rok przybywa w niej literackich dzieł. Wszystkie oczywiście przeczytałam. Niektóre raz, niektóre wielokrotnie. Taką książką, do której często powracam jest "Mały Książę" autorstwa Antoniego de Saint Exupery. Odkąd pierwszy raz ją przeczytałam, marzyłam, aby mieć ją w swojej książkowej kolekcji. Obecnie mam kilka różnych wydań, jedno z nich jest szczególne, gdyż napisane  w gwarze poznańskiej.

Na uwagę zasługuje wydanie z ilustracjami autora. Zrobiły na mnie niesamowite wrażenie.

Głównym bohaterem jest niezwykła postać. Postać, która skradła moje serce. To właśnie tytułowy Mały Książę wprowadza mnie w swój świat pełen spostrzeżeń i refleksji. To właśnie on zmusza mnie do przemyśleń, do spojrzenia w głąb siebie i zobaczenia więcej, niż da się zobaczyć ludzkimi oczami.

Małego Księcia poznajemy, gdy wylądował na Ziemi podczas swojej wędrówki po wszechświecie. Poznaje pilota, którego samolot uległ awarii. Opowiada mu o swojej podróży, smutny i samotny opuścił  planetę, swój dom, aby odnaleźć przyjaźń i miłość. Powodem jego wędrówki była kapryśna, ale i piękna róża. Na swojej drodze spotyka dziwne, według niego, osoby, zamieszkujące odwiedzane przez niego planety.  Rozmawia z Bankierem, Geografem, Królem, Próżnym, Latarnikiem. Każda z postaci przekazuje mu informacje o swoim życiu. Mały Książę dziwi się ich postępowaniu, zauważa, że nie mają wyobraźni ani marzeń. Stwierdza, że dorośli są dziwni. Na Ziemi spotyka lisa, który pomaga mu zrozumieć istotę przyjaźni.Wtedy zrozumiał, że kocha swoją różę. Postanawia do niej wrócić, w tym pomaga mu żmija, której  ukąszenie przenosi chłopca do duchowego świata, w którym może opiekować się różą.

Ta wspaniała przypowieść ciągle przypomina mi o wartościach, jakie są ważne w życiu. Nie chcę być Bankierem, ani Królem, nie interesuje mnie postawa Próżnego. Pomaga mi uwolnić się od stereotypowego myślenia. Zachować dziecięcą ciekawość świata, dostrzegać jego piękno. Uważam, że książkę powinien przeczytać każdy, ale co ciekawe, dedykuję ja przede wszystkim dorosłym. Mają jeszcze czas, aby zastanowić się, czy nie drzemie w nim Bankier, Próżny, a może Pijak. Warto sobie przypomnieć, że przyjaźń i miłość to najważniejsze wartości w naszym życiu, a: "Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu".

Daj znać, że przeczytałeś!

Comments: 0